Stargardzka Kolej Dojazdowa

Historia

Kolej oddano do użytku w 1895r. Tory mają długość 119 km i prześwit 1000 mm. Pierwszą linie otwarto w dniu 14 stycznia 1895 połączyła Stargard przez Starą Dąbrowę, Kozy Pomorskie z Ińskiem. W dniu 12 maja 1895 otwarto odcinek do Kanii z Starej dąbrowy, przedłużony w listopadzie do Dobrej Nowogardzkiej, gdzie łączył się z Reską KW. W 1956 zamknięto odcinek z Ińska do Drawska Pomorskiego Wąsk. i wkrótce rozebrano, gdyż wtedy rozbudowywano poligon drawski. W dniu 1 czerwca 1996 została zamknięta kolejna linia ze Starej Dąbrowy do Ińska i Dobrzan, a w 2001 ostatnia czynna linia ze Stargardu do Dobrej Nowogardzkiej.

Miejsowości

Kolej przebiega przez 40 miejscowści: Stargard, Żarow, Lubowo, Małkowiny, Storkówko, Łęczyca, Stara Dąbrowa, Białuń, Chlebówko, Chlebowo, Kania, Dobropole, Zapłocie, Dobra Nowogardzka, Nowa Dąbrowa, Krzywnica, Kępy, Trąbki, Marianowo, Wiechowo, Mosina, Kępno, Kozy, Biała, Linówko, Ińsko, Studnica, Chworstno, Ziemsko, Woliczno, Jankowo, Drawsko-Pomorskie, Dobrzany, Inica, Dolice, Bytowo, Zdbino, Sulibórz, Poźrzadło, Poźrzadło-Dwór.

Tabor

Nie istnieje